Zout en citroen vormen een natuurlijke, vertrouwde combinatie in gerechten maar wanneer een citroen geruime tijd in het zout verblijft, ontstaat een smaakmaker die in gerechten een sensatie teweeg kan brengen.
Bovenstaande metafoor is niet van toepassing op veel stichtingen in Roemenië. In plaats van de handen ineen slaan en de samenwerking te zoeken, om uiteraard zoveel mogelijk dieren te helpen, wordt er veel tijd besteed aan elkaar verwijten maken. De samenwerking tussen de dames van GIA liep al enige tijd niet meer lekker. Er is eind vorig jaar een verschil van inzicht over het leiden van de stichting ontstaan. De helft van de leden heeft zich afgescheiden en is een nieuwe NGO gestart onder de naam Red Panda. SRPiN kiest ervoor om te gaan samenwerken met deze nieuwe stichting omdat de leden ons de afgelopen 2½ jaar hebben geholpen tijdens de paardenprojecten.
Op vrijdag 20 april rijd ik naar Dortmund om het vliegtuig te nemen naar Boekarest. Ik reis deze keer alleen en heb tijdens dit revisiebezoek een vol programma in mijn agenda. De vlucht verloopt voorspoedig en ik land op tijd op de internationale luchthaven Otopeni. Mijn huurauto is binnen 10 minuten geregeld en dat is ongekend snel voor de Roemeense bureaucratie. Ik pik Raluca aan de andere kant van het vliegveld op en even later karren we gezamenlijk het chaotische verkeer van Boekarest in. Raluca heeft deze keer een goedkoop hotelletje in het centrum geboekt voor mij. We eten pasta in een café en nemen de planning voor zaterdag door.
Op zaterdagmorgen begeven we ons naar de gemeente Gặneasa. Onze hoefsmid Gheorghe Drặgoi is vandaag aan het werk in het dorp Cozieni. Als we aankomen, heeft hij al twee paarden bekapt en beslagen. Hij houdt zelf zijn agenda bij en behandelt acht à tien paarden per dag. We halen koffie voor Gheorghe en de wachtende zigeuners. De prijzen in de dorpswinkeltjes zijn ongelooflijk laag. Waar koop je nog 12 kopjes koffie voor omgerekend €4,- inclusief melk, suiker, bekertjes en een rol biscuitjes?
Na de koffie neemt bewoner Vasilicặ ons mee naar een aantal dorpsgenoten om de paarden te bekijken die Gheorghe in de laatste paar weken heeft behandeld. Alles ziet er keurig uit. Ik ben erg tevreden! Gheorghe is een harde werker. Hij begint ’s morgens om half acht en eindigt zonder morren om acht uur ‘s avonds. Hij krijgt door onze stichting betaald voor ieder paard dat hij bekapt en beslaat en hij ontvangt een vergoeding voor de benzine en het gas dat hij gebruikt. Hij is bijzonder blij met onze samenwerking en dat zijn wij ook!
We rijden naar het dorp Afumaţi voor een afspraak met de burgemeester. Het dorp ligt in het verlengde van de stad Boekarest en heeft de laatste jaren geprofiteerd van de Europese investeringen. Zigeuners zijn meer en meer weggetrokken en de burgervader schat dat er nog slechts 30 à 40 paarden in zijn gemeente aanwezig zijn. Dit is te weinig voor een nieuw project. We kunnen de mensen aanbieden naar Gặneasa te gaan. De afstand is tenslotte niet ver. We toeren terug naar Cozieni en vragen Vasilicặ met ons mee te gaan naar Tặnganu. Ook deze gemeente bestaat, net als Gặneasa, uit 5 dorpen. Het dorp Tặnganu ziet er armoedig uit. We spreken met de notabelen en de bewoners en komen al snel tot de conclusie dat deze plek nog wel heel veel paarden herbergt. Niet alle zigeuners zijn trouwens arm. Op een van mijn reizen kwam ik dit protserige huis tegen. Hele zigeunerfamilies leven in deze kitscherige kastelen (zie foto).
Indien de financiële situatie het toelaat, zullen we in Tặnganu een nieuw veterinair project starten in september 2012.
We reizen door naar de universiteit aan de Mihail Kogalniceanu Boulevard. Zes paarden staan hier al 4 maanden op de betonnen vloer omdat er geen geld is voor een bodembedekker. De voertonnen zijn leeg en de paarden hebben lange hoeven. Wat een slecht voorbeeld voor de studenten! Omdat Gheorghe meedraait in ons project, is hij bereid de paarden de komende week gratis te bekappen. Red Panda zorgt voor stro en hooi met behulp van een buitenlandse stichting.
Aan het einde van de middag gaan we terug naar het hotel. We hebben een vruchtbare dag achter de rug. ’s Avonds eet ik met de Red Panda girls bij een Grieks restaurant in het centrum van de stad.
De volgende dag sta ik vroeg op en rijd naar het vliegveld om de auto in te leveren. Zonder al teveel Roeme(e)nswaardige problemen draai ik ’s middag het erf van onze boerderij weer op. Zout en zuur gingen in dit controlebezoek heel goed samen; mijn korte verblijf is uitermate constructief geweest!
Terwijl we de vinger aan de pols houden in Gặneasa, starten we een nieuw project in Oost-Roemenië. Van 8 t/m 13 mei 2012 nemen hoefsmeden Jacco van Doorn en Gerti Klasens deel aan ons hoefsmeden educatie project in de gemeente Gặgesti. Ook hoefsmid Gheorghe Drăgoi en dierenarts Oana Radu zullen aanwezig zijn tijdens deze projectweek.
Miryam