De campagne ‘I love Romania’ is in november jl. overal op de wereld gelanceerd waar veel Roemenen wonen. Posters verschaffen informatie over Roemeense wetenschappers en sporters die de wereld hebben veranderd. Wist u dat het internationale vliegveld Henri Coanda genoemd is naar de uitvinder van de straalmotor? Kent u Ilie Nastase nog, de voormalige wereldkampioen tennis? En rinkelt er een bel bij de naam Nicolae Paulescu, de ontdekker van insuline? Het doel van de campagne is het imago van Roemenië in het buitenland op te krikken. Dat dit imago moet worden opgepoetst, staat vast. Overal waar ik kom, krijg ik hetzelfde te horen: ‘Roemenië, wat moet je daar nu zoeken’? Verder weet iedereen mij te vertellen dat skimmers vooral uit Roemenië komen. Eerlijk gezegd heb ik geen flauw idee hoeveel skimmers in het Westen het leven van onschuldige geldpinners verzuren. Skimming is in Nederland overigens sterk gedaald sinds het invoeren van de pinpas met chip.
Het komt wellicht als een verrassing maar de criminaliteit in Roemenië is een stuk lager dan in Nederland en België. Volgens een rapport van de Britse organisatie Civitas, kent Roemenië de op één na laagste criminaliteit in Europa. In 2010 werden in Roemenië ‘slechts’ 1078 misdrijven geregistreerd per 100.000 inwoners. In België zijn dit er 9600 en in Nederland 7454. Koploper in Europa is overigens Zweden met 13490 misdrijven per 100.000 inwoners. Het aantal moorden in Roemenië ligt op het laagste niveau in Europa; 32 per 100.000 inwoners. Nederland scoort met gemiddeld 165 moorden nog laag vergeleken met Engeland en Wales; 2.034 moorden per jaar.
Corruptie is echter een fors probleem in Roemenië. Of je wilt of niet, je wordt er vroeg of laat mee geconfronteerd. Een vrachtwagenchauffeur met paarden aan boord die aan de grens de keuze krijgt tussen vijftig euro betalen of 12 uur wachten, neemt snel het hazenpad en schuift die duiten. Een burger die 200 lei mag dokken of zijn rijbewijs drie maanden moet inleveren, kiest direct eieren voor zijn geld. Veel doctoren eisen een extraatje van hun patiënten; zonder gift stellen ze de operatie uit. Ook verpleegsters verschonen je bed pas als je ze wat toestopt. Wat doe je als je in deze maatschappij bent opgegroeid? Er is helaas maar één antwoord en dat is meedoen! De Roemeense regering beloofde aan Brussel om corruptie flink aan te pakken en stelde zelfs een minister aan om corruptie te bestrijden. Een anti-corruptiewet door het parlement loodsen terwijl een gedeelte van de politici zelf corrupt is, lijkt echter vechten tegen de bierkaai.
Tot nu toe ben ik de dans redelijk ontsprongen. De afgelopen twee en een half jaar heb ik Roemenië achttien keer bezocht. Ik werd twee keer opgelicht door een taxichauffeur en ‘slechts’ één autoverhuurbedrijf draaide mij een poot uit. Ik noem dat beperkte schade waar ik goed mee kan leven maar ik keur het natuurlijk niet goed.
Roemenië, een land vol tegenstellingen. Tijdens iedere reis worden wij geconfronteerd met veel armoede en paardenleed. Ondanks de schaarsheid zijn de mensen gastvrij en zijn de paarden nauwelijks mensenschuw. De natuur is overweldigend en in oude steden zoals Sighişoara en Mediaş lijkt de tijd 50 jaar te hebben stilgestaan. Het eten is heerlijk, de wijn voortreffelijk en de temperatuur is in het voor- en najaar goddelijk. Schaapherders trekken met kuddes door de heuvels. Koeien grazen een aantal uren langs de weg terwijl de eigenaar zijn ogen even sluit. Vrouwen die een troep ganzen hoeden, doen denken aan ‘De vos en de ganzen’ van de gebroeders Grimm. Kleine paarden, die goederen vervoeren, vormen een idyllisch straatbeeld totdat je ze beter bekijkt. Ze zijn schraal of mager, lopen kreupel en leven, zoals wij nu weten, onder erbarmelijke omstandigheden. Het is mijn grootste wens dat wij als stichting de komende decennia het verschil mogen maken voor deze arme dieren en hun eigenaren. Misschien zijn het de tegenstellingen die mij aanspreken in dit land. That’s why I love Romania.
Miryam
